یکی از معروف‌ترین و مهم‌ترین مدل‌های برنامه نویسی، برنامه نویسی شیء گرا است. برنامه نویسی شیء گرا و یا OOP که مخفف عبارت Object Oriented Programming است برخلاف اسم عجیب و غریبش اصلا مفهوم سختی نیست. بلکه مفهومی بسیار کمک کننده و محبوب در میان برنامه نویسان است.
دنیای شیء گرایی مفهومی مهم به نام کلاس (class) دارد. این مفهوم شامل دو عنصر ویژگی (property) و رفتار (behavior) است. البته از این دو نوع عنصر می تواند تعداد بیشتر از یکی در کلاس وجود داشته باشد. برای این که مفهوم کلاس را بهتر درک کنید اجازه بدهید برایتان مثالی بزنیم.
فرض کنید شما می خواهید کلاسی برای مدل سازی انسان داشته باشید. این کلاس دارای ویژگی هایی است مانند نام و نام خانوادگی و قد و غیره. همین طور انسان دارای رفتارهایی است که ما آن ها را تابع می گوییم. رفتارهایی مانند درس خواندن، راه رفتن و … .
حال برای این که شما بخواهید یک نمونه واضح و ملموس از این کلاس داشته باشید باید از آن کلاس برای خود یک شیء با اسم دلخواه بسازید. مثلا غلی یک انسان است که رفتار و ویژگی های منحصر به فرد خود را دارد.
بیان مثال شیء گرایی و توسعه راحت آن
به عنوان مثال فرض کنید که کلاسی به نام ماشین داریم. این کلاس شامل اتریبیوت ها و یا ویژگی هایی است مانند سرعت، وزن و غیره. همچنین این کلاس می تواند رفتارها و یا توابعی نیز داشته باشد مانند ترمز گرفتن، حرکت کردن، استارت زدن و … که شاکله کلاس ماشین را می سازند.
حال فرض کنید که شما این کلاس را به طور کامل پیاده سازی کرده اید و نیاز دارید که یک ویژگی جدید به ماشین اضافه کنید. مانند ویژگی رنگ ماشین. برای این کار فقط کافی است به بخش تعریف کلاس خود بروید و property رنگ را به کلاس ماشین خود اضافه کنید. این قابلیت در برنامه ها و پروژه های بزرگ بسیار کمک کننده خواهد بود.